Ebrar">

viyadük - georges braque

viyadük georges braque

viyadük - georges braque

Georges Braque'ın erken dönem eserlerinden birine bakıyoruz. Braque bu resmi Cezanne'ın ölümünden hemen sonra L'Estague'a gittiğinde yapıyor. Braque'ın bu eserinde Cezanne'ın tarzına duyduğu saygıyı hissediyoruz. Resimde, Cezanne'ın da pek çok resminde yer alan viyadüğü görüyoruz. Cezanne'ın kullandığı renklere yakın tonlarda, benzer fırça darbeleriyle çalışılmış. Ancak sanat durağan değil, değişiyor. Braque, Mademoiselle d'Avignon isimli tabloyu görüyor. Bu resimde alanın gerçekten sıkıştırılmış olduğunu görüyoruz. Picasso ile tanışıyor, Picasso döneminin diğer sanatçılarını olduğu gibi Cezanne ve Matisse'in işlerini de özümsemiş ve başka bir seviyeye taşımış durumda. Braque bu sanatçıların eserlerinden esinleniyor. Braque'ın verdiği eserler de Picasso için de ilham kaynağı oluyor. Resim sanatında yeni bir devir açan, karşılıklı bir etkileşim oluşuyor. Baktığımız resimde, mekanın adeta sıkıştırılmış olduğunu görüyoruz. Gördüklerimiz, öne doğru sıkıştırılmış gibi, viyadüğün üzerindeki gökyüzü de bu etkiyi artırıyor. Bütün tuval bize doğru geliyor gibi. Ön plandaki binalar da öne doğru geliyor gibi görünüyor. Şimdi bu etkiyi verenin ne olduğunu düşünelim. Görüntünün geometrik formlara indirgendiğini görüyoruz, dikdörtgenler, üçgenler, piramit şekilleri, yarım daireler. Neredeyse evler dağlar gibi, dağlar evler gibi görünüyor, ağaçlar gökyüzüne karışıyor. Baktığımız resim, kübizmde bir süre sonra yaşanacak gelişmelerin habercisi gibi: Analitik kübizmde formlar birbirine karışacak. Resmin tonları da analitik kübizmin tonlarını andırıyor, yeşiller ve kahverengiler. Yukarıda ve aşağıdaki gölgelerde renkler karışıyor, bejler ve kahverengiler ortada ise toprak tonları var. Tuvalin tamamında renklerin devamlılığını görüyoruz. Bir süre sonra başlayacak analitik kübizmin etkilerini bu resimde çatılarda da görüyoruz. İçinde turuncular ve sarılar olan buradaki yatay çatı, aşağı doğru eğiliyor gibi ve kendisiyle aynı renkte olan bir başka çatı ile birleşiyor. Aralarında belirgin bir farklılık veya boşluk yok.

Ayrıca konturların çok koyu renklerle belirlenmiş olmasını da analitik kübizmde göreceğiz. Bir formun diğeriyle birleşmesi, Cezanne'ın karakteristik özelliklerinden. Sanatçı gördüğü manzarayı kendi algıladığı şekliyle yansıtıyor. Renk seçimleri çok özel. Aralarda, rastgele atılmış gibi gözüken fırça darbeleri dikkatimi çekiyor. Örneğin sol ortadaki yeşil fırça darbeleri, veya sağ üstteki bej fırça darbesi. Bu rastgele gözüken renkler, sanatçının düzlemi bizim gibi algılamadığını gösteriyor. Bu fırça darbelerini, fovizm akımının izleri gibi düşünebiliriz. Resmin tamamına baktığımızda ham halde olduğunu, resmin henüz bitirilmemiş olduğunu düşünebiliriz. Sanatçı da bazen eserlerinin henüz bitirilmemiş olduğu hissine kapılmış ve sürekli olarak yeni yollar keşfetmeye çalışmış.

GeorgesBraque1908The Viaduct at L'Estaque - Georges Braque (1908)

kaynak:
khan academy

  • Gösterim: 2936